Fort Aleksieja (Traugutta) |
WiTEK 01.04.2007. | ostatnia aktualizacja: 08.06.2008. | |
W ramach pierwszej zasadniczej przebudowy Cytadeli otoczono ją systemem fortów. Według planów zatwierdzonych przez cara Mikołaja I w grudniu 1848 i maju 1849, powstało sześć dzieł wysuniętych przed Cytadelę. Przed drugim bastionem Cytadeli w 1850 roku powstał fort Aleksieja.Zobacz także:Bateria Nadbrzeżna (Rymkiewicza) (2007-04-01 20:04) Fort Siergieja (Sokolnickiego) (2007-04-01 20:04) Fort Gieorgija (Hauke-Bosaka) (2007-04-01 20:04) Fort Pawła (Mierosławskiego) (2007-04-01 20:04) Fort Władimira (Legionów) (2007-04-01 20:04) W latach 1864-1874 forty wokół Cytadeli zostały gruntownie zmodernizowane. Trzy baszy artyleryjskie zostały otoczone wałem z fosą w kształcie lunety (dzieło o dwóch czołach i dwóch barkach z otwartą szyją). W części barkowej ziemna skarpa została wyposażona w mur Carnota. Natomiast część czołowa posiadała ceglaną przeciwskarpę z galerią strzelecką (i systemem chodników minerskich). Po środku czoła wzniesiono kojec skarpowy. Zarówno kojec jak i przeciwskarpa zostały połączone poternami z wnętrzem fortu. Chodniki prowadzące do dwóch końców przeciwskarpy nie były schowane pod fosą lecz przecinały ją łącząc się bokami z murem Carnota. Wejścia do potern znajdowały się w wale i zostały wzbogacone o schron artyleryjski z podręczną prochownią. Fosa otaczająca samą basztę została zasypana i dodatkowo obsypano mury baszty ziemią. Fort Aleksieja, podobnie jak inne obiekty Cytadeli, nie podlegał rozkazowi o likwidacji twierdzy z 1909 roku. W czasie działań wojennych nie ucierpiał znacząco więc dotrwał do okresu międzywojennego w bardzo dobrym stanie. W 1921 roku fortowi nadano imię Romualda Traugutta (1826-1864), ostatniego dyktatora powstania styczniowego, który zginął na stokach pobliskiego Fortu Władimira. Obecnie na terenie fortu znajduje się parku sportowego im. Kusocińskiego przy ul. Międzyparkowej. W baszcie mieści się archiwum Wojsk Lądowych. Zachowała się jednak prawie cała luneta - jako jedyna ze wszystkich fortów. Zniwelowany został cały jej lewy bark wraz z poterną do przeciwskarpy. Schrony artyleryjskie na wale są w złym stanie, znacznie zniszczone ale z tunelami pod wałem. Mur Carnota cudem jeszcze stoi, nie istnieje fragment prawego chodnika do przeciwskarpy (przecinający fosę). Zachował się kojec skarpowy jak i przeciwskarpa (częściowo biegnie po niej ulica będąca łącznikiem Bonifraterskiej ze Słonimskiego). Ceglane mury w fosie są w tragicznym stanie, wokół pełno jest śmieci. W kazamatach urzędują okoliczni bezdomni. Nie ma już nadziei dla tego fragmentu fortyfikacji... |
« poprzedni artykuł | następny artykuł » |
---|